- “Marcar un K4 con ese nivel sabendo as posibilidades que hai non é fácil e é moi difícil de xestionar se non estás preparada para iso”.
- “Cando acaben os Xogos quero estar na casa cos meus animais e a miña familia”.
Non é a primeira vez que tenta estar nuns Xogos, pero para Sara Ouzande Iturralde (Xixón, 1996), á terceira foi a vencida. Debutará como olímpica en París 2024 e farao por partida dobre. Competirá co K2 500 e co K4 500.
É asturiana, pero leva anos en Galicia, compite con licenza galega, de feito está considerada Deportista Galega de Alto Nivel (DGAN), militou no Kaiak Tudense pero leva xa dous anos en UCAM. Estes Xogos Sara Ouzande compartirá barco con dúas galegas máis (Teresa Portela e Carolina García). Traballou duro para chegar ata onde está agora. Pero queda a recta final do 6 ao 9 de agosto nun lago a 40 km de París que acolle o Estadio Náutico Vaires-Sur-Marne onde se disputarán as probas de piragüismo destes Xogos Olímpicos.
– Coñecedes o Lago no que se vai a celebrar a competición que é o Estadio Náutico Vaires-Sur-Marne a 40 km de París. Como foron as sensacións nesas augas?
É moi amplo, entra vento pola dereita. Cremos que esas poden chegar a ser condicións desfavorables para os padexeiros ao cambiar a estabilidade.
– A preparación para estes Xogos foi moi esixente? Que parte destacarías máis, a preparación que realizastes dentro da auga, fóra, o traballo de coordinación do equipo?
O máis duro foi a parte psicolóxica. Estar lonxe da familia. As situacións no día a día adestrando como que as túas compañeiras son os teus rivais á vez.
– O encoro de Pontillón de Castro foi un bo lugar para preparar os Xogos de París 2024?
A verdade é que o encoro adoita ter as condicións perfectas para remar. No inverno pasamos algo de frío. Pero creo lembrar que só un par de días non puidemos remar polo vento. Estaba sempre ben.
– Competirás no K4 500 e o K2 500 en ambos os casos estará contigo Carolina García Xa formades un tándem inseparable, non?
Si, levamos remando xuntas desde 2019. Iso que din de gozar pásanos. Cando Carolina e eu nos montamos no K2 non sei que acontece pero os astros alíñanse, pero sempre gozamos, déasenos mellor ou peor o adestramento. Se se nos dá mellor pasámolo como nenas pequenas e se é peor, tentemos facelo o mellor posible, pero sempre é unha alegría montarme con Carolina en K2.
Cando Carolina e eu nos montamos no K2 non sei que acontece pero os astros alíñanse, sempre gozamos.
– A compenetración é fundamental nunha disciplina como a vosa na que a sincronización é clave e a competición dispútase en moi pouco tempo, calquera descoido custa segundos que dan ou quitan títulos.
Ao longo destes tres anos sempre fomos marcado metas a curto prazo, pero a meta principal eran os Xogos Olímpicos. Os adestramentos que fomos realizando estaban baseados en moitísima concentración e sendo moi conscientes do que estabamos a facer. É unha cousa que ao final che sae soa, non che sae perderte un segundo, nin que algo te despiste.
– Xustamente no caso de K2 500 Carolina García e ti quedabades fóra de Toquio por algo máis dun segundo. Presumo que foi difícil de dixerir, pero agora estades finalmente nuns Xogos. Que importante é perseverar cando non se consegue unha meta! Cres que é unha das claves do éxito no deporte? Non renderse, seguir loitando e aprender de cada paso.
Si. É verdade que quedamos como a un metro de clasificar. Sóubonos a pouco. Eu estaba a adestrar en Sevilla e ela en Madrid. Analizando en frío sabiamos que o poderiamos facer mellor se as cousas se fixesen mellor. Que é difícil de asimilar… se che gañaron e ti fixeches todo o que podías, para min tes que aceptalo, reflexionar, analizar e aprender para o próximo ano. Creo que me sería máis difícil que o meu cepo non se baixase, unha descualificación… unha cousa así. Algo que non dependese do meu esforzo, do meu sacrificio persoal.
Sara Ouzande: “O que vivín fai que poida afrontar marcar un K4 nuns Xogos con opción de medalla”
– Tentáchelo con 18 anos no preolímpico de Brasil, con 25 no de Toquio e por fin, chegas á cita olímpica con 28 anos. Só estar xa é unha meta traballada e cumprida?
Os outros ciclos non conseguín clasificar. Ao longo dos anos pasaron cousas que son o que fixeron que, a día de hoxe, poida estar en París tentando loitar por unha medalla. Marcar un K4 con ese nivel sabendo as posibilidades que hai non é fácil e é moi difícil de xestionar se non estás preparada para iso. Creo que o cúmulo de anos de adestramento e de cousas que me foron pasando ao longo da miña carreira deportiva fixeron que poida afrontar marcar un K4 de España nuns Xogos Olímpicos con opción de medalla.
Ao longo dos anos pasaron cousas que son o que fixeron que, a día de hoxe, poida estar en París tentando loitar por unha medalla.
– Cal é o obxectivo en París en cada unha das probas nas que compites? En cal te ves con máis posibilidades?
En K4 500 m a medalla estaría ben, o nivel é moi alto. E no K2 non competimos internacionalmente en boas condicións. Conseguimos gañar o selectivo en España, así que somos o mellor K2 español. Vendo os resultados e analizando como quedaron as outras compañeiras, o noso obxectivo, ao non ter referencias, é meternos en final e a partir de aí…
– Se sobes ao podio a quen buscarás coa mirada? E quen que está tan feliz como ti por ese éxito?
Vai ir ver moita xente, estarán en pelotón gritando e non sei nin para onde me van ir os ollos.
– Un ciclo olímpico é moi duro, con moito tempo de esforzo, de preparación, de concentración, competicións nas que ir alcanzando metas, pero unha vez pase París 2024 poderás darte un respiro. Que agasallo en forma de desconexión vas facer cando finalicen os Xogos?
Sempre tras cada tempada fago unha viaxe. Téñoa máis ou menos planeada, pero prefiro estar na casa cos meus animais e a miña familia.
– Podemos saber cales son eses animais?
Temos cans, gatos, un guacamaio, coellos, ovella, cabras, burro, poni, galiñas, ocas, patos…
– Algún favorito entre todos eles?
Favorito non, pero si que me toca un pouco máis o corazonciño unha cadela que saquei da canceira en 2019, teño un pouco máis de predilección por ela, pero favoritos son todos, cada un achégache cousas diferentes.